Bu sayede verilerin ve ağ bilgilerinin bir bilgisayardaki uygulamadan ağ medyası aracılığıyla başka bir bilgisayardaki bir uygulamaya nasıl iletildiği mimari bir modelle tanımlanmış oldu. Yedi katmandan oluşan OSI Modeli, yerini günümüzde yaygın olarak kullanılan ve dört katmandan oluşan TCP/IP Modeline bırakmış olsa da ağ kavramlarını incelemek ve anlamak için halen son derece önemlidir. Bu nedenle ağ iletişimi ile ilgili hem temel seviyede hem de ileri seviyede bilgi sahibi olmak isteyenler için hâkim olunması gereken bir konudur

OSI Modelinin yedi katmanı ve özellikleri şu şekilde özetlenebilir:

7. Uygulama Katmanı: Son kullanıcıya en yakın olan OSI katmanıdır. Yani bu hem OSI uygulama katmanıdır hem de kullanıcı doğrudan yazılımla, uygulamayla etkileşimde bulunur. Uygulama katmanı ağ servisini kullanacak olan programdır. Bu katman kullanıcıların gereksinimini karşılar.

6. Sunum Katmanı: Uygulama katmanındaki varlıkların arasındaki ortamı kurar. En önemli görevi yollanan verinin karşı bilgisayar tarafından anlaşılacak şekilde çevrilmesidir. Bu sayede farklı programların birbirlerinin verisini kullanabilmesi mümkün olur. Sunum katmanı uygulama katmanına verileri yollar daha sonra bu katmanda verinin yapısı, biçimi ile ilgili düzenlemeler yapılır, verinin formatı belirlenir. Ayrıca verinin şifrelenmesi, açılması, sıkıştırılması da bu katmanda yapılır.

5. Oturum katmanı: Cihazlar arasındaki bağlantıları kontrol eder. Yereldeki ve uzaktaki bağlantıları kurabilir, yönetebilir ve sonlandırabilir. Oturum katmanı, mesajlaşma kurallarından (full-duplex, half-duplex, simplex), uygulamalar arasındaki mesajlaşma kontrolünden, farklı birimlere gidecek verilerin gruplanmasından, mesajlaşmaya kalınan noktadan devam edilmesinden ya da yeniden alınmasından sorumludur.

4. Taşıma Katmanı: Değişken uzunluklu veri dizilerinin yani datagramların kaynak cihazdan hedef cihaza bir veya daha fazla ağ üzerinden servis kalitesini de koruyarak göndermeyi sağlar. Taşıma katmanı üst katmanlardan gelen veriyi ağ paketi boyutunda parçalara böler. TCP, UDP protokolleri bu katmanda çalışır. Bu protokoller hata kontrolü gibi görevleri de yerine getirir.

3. Ağ Katmanı: Veri paketine, verinin farklı bir ağa gönderilmesi gerektiğinde yönlendiricilerin kullanacağı bilginin eklendiği katmandır. Bu katmanda veriler paket olarak taşınır. Ağ katmanında iki istasyon arasında en ekonomik yoldan verinin iletimi kontrol edilir. Bu katman sayesinde verinin yönlendiriciler (router) aracılığıyla yönlendirilmesi sağlanır.

2. Veri Bağlantısı Katmanı: Fiziksel olarak bağlı iki cihaz arasında bağlantı kurmayı ve bu bağlantıyı sonlandırmayı sağlayan protokolü tanımlar. Ayrıca bu cihazlar arasındaki veri akış kontrolü için de protokol tanımlar. IEEE 802, veri bağlantısı katmanını Media Access Control (MAC) katmanı ve Logical Link Control (LLC) katmanı olmak üzere iki alt katmana ayırır.

1. Fiziksel Katman: Başlıca özellikleri veri bağlantısının elektriksel ve fiziksel özelliklerini ve bir cihaz ile cihazın fiziksel aktarım aracı (bakır, fiber optik kablo, radyo frekansı) arasındaki ilişkiyi ve aktarım modlarını (simplex, half duplex, full duplex) tanımlar. Bitlerin çözümlenmesi bu katmanda yapılır.